Quen es? Porque ....bueno creo que xa viches... comentei según ía lendo e así.Creo que podo saber mais ou menos de quen ves sendo(é coña),só que non sei...encantoume este espazo...e encantaríame saber quén anda a facer posible todo ísto.
Adriana: joder, que ilusión me acaba de facer ver os teus comentarios... GRAZAS por todo o que dixeches. Léote cun mes e pico de retraso (e cunha lixeira borracheira...), pero estou flipando. Superaches tódalas espectativas que tiven cando creei este blog.... ver que alguén é capaz de entender (ou interesarse) cunha unha soa entrada do que aquí escribo faime tantísima ilusión... de verdade.
Non creo que saibas quen son, porque nin sequera eu son capaz de saber quen es ti tendo nome e apelidos, mais non me importaría coñecerte. Isto só é un lugar onde desafogarme, e é "anónimo" para sentirme eu máis tranquilo, pois non sempre son tan intimista (por sorte e por desgraza), e teño medo de que por tal motivo non se me tomase en serio en calquera das miñas facetas (a intimista ou a social).
Unha aperta e o agradecemento meirande que poida dar, de veras. Moitas grazas pola(s) túa(s) opinión(s) :)
Quen es? Porque ....bueno creo que xa viches... comentei según ía lendo e así.Creo que podo saber mais ou menos de quen ves sendo(é coña),só que non sei...encantoume este espazo...e encantaríame saber quén anda a facer posible todo ísto.
ResponderEliminarAdriana: joder, que ilusión me acaba de facer ver os teus comentarios... GRAZAS por todo o que dixeches. Léote cun mes e pico de retraso (e cunha lixeira borracheira...), pero estou flipando. Superaches tódalas espectativas que tiven cando creei este blog.... ver que alguén é capaz de entender (ou interesarse) cunha unha soa entrada do que aquí escribo faime tantísima ilusión... de verdade.
EliminarNon creo que saibas quen son, porque nin sequera eu son capaz de saber quen es ti tendo nome e apelidos, mais non me importaría coñecerte. Isto só é un lugar onde desafogarme, e é "anónimo" para sentirme eu máis tranquilo, pois non sempre son tan intimista (por sorte e por desgraza), e teño medo de que por tal motivo non se me tomase en serio en calquera das miñas facetas (a intimista ou a social).
Unha aperta e o agradecemento meirande que poida dar, de veras. Moitas grazas pola(s) túa(s) opinión(s) :)